با حضور هنرمندان خارجی و ایرانی
نشست "پوسترهای اجتماعی" برگزار شد
نشست « پوسترهاي اجتماعي » نيز با حضور خاوير برمودز، فيليپ توباردا، مسعود نجابتي و مهدي سعيدي در موسسه فرهنگي هنري صبا با حضور هنرمندان عکاس و گرافیست و علاقه مندان برگزار شد.
در ابتدای این نشست "فیلیپ تابوردا" در خصوص کارکرد اصلی پوسترها گفت: کار اصلی پوسترها اطلاع‌رسانی و گردش آزاد اطلاعات است و مخاطب اصلی پوسترها هم توده مردم و اقشار مختلف اجتماع است که از طریق این رسانه‌های هنری در جریان رویدادها و تحولات جامعه خود قرار می‌گیرند.
"خاویر برمودز" نیز به سرعت فوق‌العاده انتشار پوسترهای دیجیتالی در فضای مجازی اشاره کرد و گفت: امروز فضای مجازی بستر اصلی انتشار پوسترهاست و در در عرض چند ثانیه می‌توان پوسترها را در اینترنت و شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشت و در معرض مشاهده عموم قرار داد.
در ادامه مسعود نجابتی؛ دبیر رشته پوستر ششمین جشنواره بین المللی هنرهای تجسمی فجر این مساله را مطرح کرد که با توجه به قدرت گرفتن دیگر رسانه‌ها در سال‌های اخیر پیش‌بینی این است که آیا پوسترها در آینده از بین خواهند رفت و جای خود را به رسانه‌های دیگر خواهند داد و یا این که همچنان روند خودشان را ادامه خواهند داد؟
"فیلیپ تابوردا" در این مورد گفت: این سوال شبیه به این است که بپرسیم آیا در آینده روزنامه‌ها و کتاب‌ها وجود خواهند داشت. پاسخ این است که ممکن است به خاطر کمبود و افزایش قیمت کاغذ تعطیل شوند اما نه به خاطر قدرت گرفتن رسانه‌های جدید. به هر حال بخشی از پوسترها امروزه به شکل دیجیتالی ارائه می‌شوند و لااقل می‌توان امیدوار بود پوسترها به این طریق راه خود را ادامه دهند و در صحنه اطلاع‌رسانی جهان کارکرد خودشان را حفظ کنند. به هر حال تبادل اطلاعات و پیام رسانی همیشه مورد نیاز انسان‌ها هستند و پوسترها هم بخشی از این پیام رسانی‌ها را بر عهده دارند.
سعیدی در ادامه گفت: با ظهور رسانه‌های جدید اطلاع‌رسانی پوستر همچنان کارکرد خودش را حفظ کرده و می‌بینیم که در فرهنگ‌ها و جوامع مختلف اطلاعات شاید به روز نباشد اما این پوسترها هستند که تبادل اطلاعات را به صورت بی‌واسطه و مستقیم بر عهده دارند.
برمودز در این زمینه گفت: امروز پوسترها نقشی فراتر از اعلان‌های رسمی پیدا کرده‌اند و ما پوسترهای زیادی را می بینیم که ایده‌ها و نظریات شخصی طراحان را درباره مسائل مختلف با جامعه در میان می‌گذارند. بر این اساس فکر می‌کنم کارکرد پوسترها به شکلی در حال تغییر است.
در ادامه نشست یکی از حاضران این پرسش را مطرح کرد که کارکرد پوسترها در جوامع مختلف اعم از دموکراتیک یا دیکتاتوری چه تفاوت‌هایی دارد و امروزه کارکرد پوسترها در جوامع مختلف نسبت به دهه‌های گذشته چه تحولاتی را پشت سر گذاشته‌اند و امروز چگونه عمل می‌کنند.
تابوردا در پاسخ به این سوال گفت: هر دولتی پیام‌های مخصوص به خود را از راه‌های مختلف از جمله پوسترها مطرح می‌کند. در طول تاریخ معاصر هم شاهد بوده‌ایم که دولت‌ها از پوسترها برای این هدف استفاده کرده‌اند. بنابراین هر دولت با در نظر گرفتن اهداف خود از رسانه‌های مختلف از جمله پوسترها استفاده می‌کنند.
در این بخش از نشست پوسترهای اجتماعی، یکی از حاضران جلسه در خصوص کارکرد پوسترها در جهان امروز اظهار کرد: من فکر می‌کنم کارکرد پوسترها را نمی‌توان صرفا محدود به اطلاع‌رسانی و انتقال پیام کرد و میزان اثرگذاری و ماندگاری پوسترها هم از اهمیت زیادی برخوردار است.
در ادامه سوال دیگری مبنی بر این که در عصر انقلاب و تحولات در علوم مختلف مثل روانشناسی و دیپلماسی اگر کارکرد پوسترها دچار ضعف شود آیا نباید طراحان در فکر این باشند که با قدرت نفوذ و تاثیرگذاری پوسترها را افزایش دهند؟
برمودز در پاسخ به این سوال گفت: تنها راهی که برای قدرت گرفتن پوسترها وجود دارد ارتقای سطح فکر مردم است. اگر چیزی برای گفتن نداریم اصلا بهتر است چیزی گفته نشود. اگر از من سوال کنید که ارتقای نقش پوسترها دنیای امروز در چیست خواهم گفت که در این مساله است که طراحان بر مبنای ایده‌های شخصی خودشان پوسترها را خلق کنند و تلاش کنند تا راه‌های جدیدی برای انتقال پیام‌هایشان ابداع کنند. در حقیقت ما امروز باید در این فکر باشیم که ارتباطات و پیوندهای میان جوامع مختلف را چگونه بیان کنیم. هنر هیچ حدومرزی ندارد و هر شخص می‌تواند روش اندیشیدن خود را با دیگران به اشتراک بگذارد.
مسعود نجابتی در این بخش از نشست پوسترهای اجتماعی گفت: با جمع‌بندی صحبت‌هایی که شد شاید بشود این نتیجه را گرفت که پوسترها را به طور کلی در دو گروه می‌توان دسته‌بندی کرد. یکی پوسترهایی که دولت‌ها سفارش دهنده آنهاهستند و حکومت‌ها به عنوان حمایت‌کنندگان از استراتژی‌ها و تفکرهای مورد نظر خودشان سفارش می‌دهند و دیگر واکنش‌های شخصی طراحان است که درخصوص مسائل اجتماعی و محیط پیرامون خودشان در پوسترها مطرح می‌شوند و در واقع یک طراح احساس تکلیف و وظیفه می‌کند که یک رفتار اجتماعی را از طریق تصویر نمایندگی کند. نظرات برمودز در این خصوص ناظر بر این است که در این بخش از طرح‌ها باید اطلاعات و دانش افراد نسبت به موضوعات و همچنین رسانه‌ای به نام پوستر زیاد باشد و اگر حرفی برای گفتن ندارند کاری را انجام ندهند بهتر است تا این که به صورت ضعیف انجام دهند. یعنی ما در اینجا با شاخه‌ای از تصویر سروکار داریم که نسبت به مخاطب و نسبت به اتفاقات موجود کاملا متعهد است و با شناخت و آگاهی کامل واکنش بصری مخاطب را برمی‌انگیزاند. این گروه از پوسترها در واقع قائل به فرد است و این‌ها را باید از پوسترهای سفارشی که از صفر تا صد مراحل تولید آنها در کنترل سفارش دهنده است، جدا کنیم.
مهدی سعیدی هم در جمع‌بندی این بحث و گفت و گو اشاره کرد: دولت‌ها در ارتقای سطح فرهنگی، اجتماعی و سیاسی جامعه خیلی می‌توانند موثر باشند. به طور مثال یکی از وظایف شهرداری این است که مکان‌هایی را برای نصب پوسترها فراهم کند و در مرحله بعدی برای معضلات شهری سفارش پوستر در سطح وسیع بدهد. ما در کشورمان طراحان گرافیک زیادی داریم ولی متاسفانه از آنها استفاده نمی‌کنیم. یکی از ضعف‌های جشنواره هنرهای تجسمی فجر این است که ما هنوز مخاطب را درست نمی‌شناسیم و به همین دلیل نمی‌توانیم ارتباط درستی هم برقرار کنیم و درست تاثیر بگذاریم. وقتی همه این‌ها در کنار هم اتفاق بیفتد دیدگاه هایی به وجود می‌آید که مختص به یک فرهنگ خاص است و کارهایی را می‌بینیم که برای فرهنگ ما آشناست. بنابراین ضرورت دارد سازمان هایی که وظیفه آسیب شناسی در این زمینه ها را بر عهده دارند روی این نکات توجه و تمرکز کنند.